Dankbaar
Voor die genietende blik toen je vrijdag opstond en besefte “vandaag is het mijn verjaardag”.
Voor het gegiechel en de geveinsd boze blik wanneer iemand opmerkt dat je nu een vijver bent.
Voor de trots op je kroon als je ziet hoe iedereen naar jou kijkt.
Voor het enthousiasme waarmee je klasvriendinnetjes ter hand neemt en dwingt om mee te vieren.
Voor die eerlijke gulzigheid waarmee je sushi eet en voor de derde keer taart naar binnen mag schrokken.
Dankbaar
Voor de pretoogjes iedere keer de schatkist van de zeemeermin opengaat en het papier van cadeautjes wordt verscheurd.
Voor dat zuinige glimlachje als je poseert voor een foto en je bedenkt dat je jouw mooiste lach pas zal tonen als de camera is weggestoken.
Voor de verrassing op je gezicht als “toevallig” weer eens een cadeautje opduikt met een tijger-print.
Voor die rode wangetjes, je hese stemmetje en petieterige traantjes als je weer eens wil duidelijk maken dat jij vandaag in de belangstelling staat en niemand anders.
Voor de manier waarop je schrijdt door je jeugdige leventje.
Ik ben dankbaar voor iedere dag dat ik jouw papa mag zijn.
